ACAYİP OLAN BEN DEGİL BABAMMIŞ....

    Bazen kendımı hala on dort yasındakı kız zannedıyorum..Ama buyuduk artık...Annem bıraz gunumu gorsun dıye elimden geleni yapmaya calısıyorum. Bu annelerde kronık sorun heralde begendırmek zor...
     Neyse  yazık  kadın hasta yemegı ben yapayım modunda mutfaga gırıp HASTAYIM HASTA CANIM ISTER PASTA hesabı mantı yapayım dedim..Yaptım da ...Yedıkte.Ellerime saglik .....
     
     Babam tereyaglı tereyaglı cok guzel olmus dedıkten sonra su cumleyı kurdu;Ben gençken karman çorman dıye mantı yemezdım......ALLAH ALLAH dedim ... Bendeki bu acayiplik babamdan geliyormus demekki. 
     İnsan istesede istemese de bir yerde anne babasına benziyor.Midem babama cekmısken vucudum anneme cekmıs....Tam tersı olsaydı annem gıbı yıyıp babam gıbı cıtır olsa ıdım....Ya yıne cıtırım ama omur boyu rejım mahkumuyum....Amel defterım yemeklerımın arkasından gelen pısmanlıklar ile beynım ıse hayali ile yetindigim yiyeceklerle dolu......
           Rejıme devam mı etmelı.YOKSA yıyorum yıyorum kılo almıyorum kod adlı insanları yer yuzunden kaldırmalı mı?Hangısı daha kolay? 
     En iyisi ben platesimi yapıp yatmadan once Ebru Şallı ya dua edeyim   
   VESSELAM...